Jak sprawdzić jakość kucia pierścieni?

Wybór trybu odkształcenia może bezpośrednio wpływać na płynięcie plastyczne i stan naprężenia odkształconego ciała we wnęce kształtu. Na przykład, im większemu naprężeniu ściskającemu poddawany jest kęs Tongxin Precision Forging Company podczas odkształcania, tym lepsza jest jego plastyczność. Dlatego można podjąć pewne środki w celu zwiększenia trójkierunkowego stanu naprężenia ściskającego i zapobieżenia pękaniu kęsa dla materiałów o małej plastyczności podczas odkształcenia plastycznego. Na przykład podczas spęczania ruchomy pierścień lub osłona może służyć do formowania, a podczas rysowania kowadło może służyć do ciągnienia, co może poprawić wydajność ciągnienia.

Aby poprawić jednorodność składu i struktury materiału, skład chemiczny i właściwości struktury wlewka stopowego nie są jednolite, wyżarzanie dyfuzyjne w wysokiej temperaturze można przeprowadzić przed obróbką plastyczną, tak aby struktura i skład wlewka były jednolite, a plastyczność materiału można poprawić. Ze względu na długi cykl produkcyjny i wysoki koszt obróbki homogenizującej w wysokiej temperaturze, można ją zastąpić przez odpowiednie wydłużenie czasu utrzymywania ciepła podczas nagrzewania odkuwki. Jego wadą jest zmniejszenie wydajności, przy czym należy zwrócić uwagę na unikanie gruboziarnistego ziarna.

Zmniejsz stopień nierównomiernego odkształcenia, które spowoduje dodatkowe naprężenia, powodujące zmniejszenie plastyczności kęsów i sprzyjające powstawaniu pęknięć. Środki powszechnie stosowane w celu zmniejszenia nierównomiernego odkształcenia to: rozsądne specyfikacje operacyjne, dobre smarowanie, odpowiedni kształt formy itp. Mogą zmniejszyć nierównomierne odkształcenie. Jeśli ilość podawania jest zbyt mała, kucie środka półwyrobu może być nieprzenikalne, co powoduje dodatkowe naprężenia, aw poważnych przypadkach może powstać pęknięcie rdzenia. W procesie spęczania pomocne jest zmniejszenie kształtu bębna półwyrobu i zapobieganie pękaniu powierzchni.

Plastyczne pękanie metali ogólnie odnosi się do wewnętrznych mikrodefektów materiałów metalowych, takich jak mikropęknięcia i mikropustki, które będą zarodkować, rosnąć, zbiegać się i prowadzić do stopniowego niszczenia materiałów po silnym odkształceniu plastycznym pod działaniem obciążeń zewnętrznych. Po osiągnięciu pewnego stopnia odkształcenia nastąpi makroskopowe pęknięcie materiałów. Głównymi cechami charakterystycznymi są oczywiste makroskopowe odkształcenia plastyczne, takie jak nadmierne wybrzuszenie pojemnika, nadmierne wydłużenie lub zgięcie odkuwek itp., a wielkość pęknięcia znacznie się zmienia w porównaniu z rozmiarem pierwotnym.