Charakterystyka geometryczna powierzchni ciernej półwyrobu kuźniczego

Matryce i półwyroby kuźnicze, podobnie jak inne części mechaniczne, są wytwarzane przez cięcie, obróbkę elektryczną, kucie, walcowanie, wyciskanie, spawanie, odlewanie, szlifowanie lub polerowanie. Różne metody obróbki spowodują różną falistość powierzchni i chropowatość części.
1, stopień tętnienia

Falistość jest definiowana jako geometryczny kształt utworzony przez okresowe szczyty i doliny fal. Długość fali fali jest znacznie większa niż wysokość fali, zwykle ponad 40-krotność stosunku. Ten rodzaj pofałdowań jest często spowodowany nierównomiernym posuwem skrawania, nierówną siłą skrawania lub wibracjami obrabiarki. Ma to pewien wpływ na tarcie, ale nie jest to ważne.

2. Chropowatość powierzchni

Chropowatość to rodzaj nierównej powierzchni w niewielkiej odległości (zwykle 2Mm ~ 800Mm), która jest zwykle najważniejszą cechą powierzchni w tribologii.
Istnieje wiele rodzajów parametrów oceny chropowatości powierzchni, wśród których powszechnie stosowane są: Wyspa średniej arytmetycznej odchylenia konturu (średnia arytmetyczna wartości bezwzględnej odległości odchylenia konturu), mikroniepłaskość, dziesięciopunktowa wysokość domu (średnia arytmetyczna sumy z pięciu maksymalnych wysokości wierzchołków konturu i pięciu maksymalnych szczytów konturu w dolinie), maksymalna wysokość konturu Rmax (między wierzchołkiem konturu a dołem doliny) ), średnia odległość między mikronierównościami konturu Sm (średnia odległość między mikronierównościami konturu) , średnią odległość między pojedynczym szczytem konturu S (średnią odległość między pojedynczym szczytem konturu) oraz stosunek długości podparcia konturu do długości próbkowania. Znaczenie każdego parametru można znaleźć w GB 3503-83. Ponadto do przedstawienia chropowatości powierzchni powszechnie stosuje się pierwiastek średniego kwadratowego odchylenia (RMS) konturu.