Kolejność i charakterystyka zmian strukturalnych części odkuwek (Część 2)

Kolejność i charakterystyka zmian strukturalnych części odkuwek (Część 2)
Na końcukucie, równoosiowa podkonstrukcja wielokątna pozostaje niezmieniona, a podkonstrukcja naprężeniowa i metalowa są w sposób ciągły przekształcane, zgodnie ze wznoszącą się częścią diagramu deformacji. W kolejnym etapie odkształcenia termicznego naprężenia i wynikająca z tego struktura wieloboku nie ulegają zmianie.

Jeśli chcesz rozwiercać części do kucia, istnieje jeszcze więcej metod, takich jak rozwiercanie stemplem, rozwiercanie trzpieniowe i rozwiercanie szwów dzielonych. Rozwiercanie dziurkacza polega na wybiciu otworu małym stemplem na wykroju, a następnie użyciu większego stempla, aby przejść przez niego, co może rozszerzyć otwór i stopniowo rozszerzyć otwór do wymaganego rozmiaru. Stosowany jest głównie do rozwiercania z otworem w granicach 300 mm.

Rozwiercanie trzpienia jest stosowane głównie w procesie kucia kucia matrycowego. Konieczne jest włożenie trzpienia do wykroju, który został przebity przez otwór i podparcie go na ramie konia. W procesie kucia półfabrykat jest podawany podczas kucia i obracania, dzięki czemu półfabrykat jest wielokrotnie kuty i rozciągany na obwodzie między trzpieniem a górnym kowadłem, aż średnica wewnętrzna osiągnie wymagany rozmiar.

Rozwiercanie szwów rozłupujących części kutych polega na wyrzuceniu dwóch małych otworów w półfabrykacie, przecięciu metalu między dwoma otworami, rozszerzeniu nacięcia stemplem, a następnie rozwierceniu otworu, w celu uzyskania wymaganego rozmiaru części kutych. Metoda ta stosowana jest do kucia odkuwek cienkościennych o dużych otworach lub odkuwek z otworami o nieregularnym kształcie.