Były Związek Radziecki, aby rozwijać przemysł lotniczy, energicznie promuje rozwój przemysłu kuźniczego.

Od 1957 do 1964 roku, w celu rozwoju przemysłu lotniczego, były Związek Radziecki zbudował sześć pras hydraulicznych do kucia matrycowego o sile ponad 10 000 ton, w tym dwie z największych na świecie pras hydraulicznych do kucia matrycowego o mocy 75 000 ton, trzy z 30 000 ton prasa hydrauliczna do kucia i jedna z 15 000 ton prasy hydraulicznej do kucia matrycowego. Głównymi konstruktorami sześciu jednostek są New Kramato Heavy Machinery Works (M3), Urals Heavy Machinery Works (Y3TM) i Nowosybirsk Heavy Machinery Works.

Wśród nich New Kramatow Heavy Machinery Plant (M3), dla byłego Związku Radzieckiego, zbudował dwie największe na świecie 75 000-tonowe prasy hydrauliczne do kucia matrycowego, zainstalowane odpowiednio w zakładach aluminium Gubyshev i zakładach tytanu Upper Sarda. Te dwie gigantyczne maszyny były wówczas największymi na świecie, o łącznej wysokości 34,7 metra, długości 13,6 metra i szerokości 13,3 metra. Fundament znajdował się na głębokości 21,9 metra pod ziemią i ważył łącznie 20 500 ton. Rozmiar stołu roboczego wynosi 16 m × 3,5 m, z 12 cylindrami i 8 kolumnami jako górną przekładnią, wysokość prześwitu przestrzeni formy wynosi 4,5 m, a skok suwaka wynosi 2000 mm. Są narodowym skarbem radzieckiego przemysłu lotniczego i zostały odziedziczone przez Rosję po upadku byłego Związku Radzieckiego w 1991 roku. Zakład jest obecnie największym rosyjskim producentem wyrobów ze stopów tytanu, VSMpo-AvisMA.

Francja przegapiła szansę rozwoju kuźni, a rozwój przemysłu lotniczego został zakłócony, więc musiała kupować prasę kuźniczą lub części do kucia z innych krajów.

W 1953 roku Francja zbudowała dwie prasy hydrauliczne do kucia matrycowego o masie 20 000 ton odpowiednio w Essos i Cr UT-L IRE do produkcji odkuwek ze stopów aluminium lotniczego, ale nie było dużej prasy do kucia matrycowego o masie przekraczającej 40 000 ton. W 1976 roku Francja Aubet

W 2005 r. firma Oberduval zamówiła w firmie Siempe K MP (założonej w 1883 r.) prasę hydrauliczną do kucia matrycowego o nacisku 40 000 ton. Jednak ze względu na ograniczone możliwości przetwarzania tytanowe komponenty zastosowane w podwoziu europejskiego samolotu Airbus A380 nadal muszą być wysyłane do rosyjskiej kuźniarki o masie 75 000 ton w celu obróbki. Dwa sześciokołowe, trzyosiowe podwozia główne A380, o nośności ponad 590 ton, wymagają 60 000 cykli eksploatacji podwozia; Wykuty ze stopu tytanu Ti-1023 ma 4,255 metra długości i waży 3210 kg. Jest to najcięższe na świecie odkuwanie matrycowe ze stopu tytanu.